کارت زرد به داور

مطلب منتشر شده از من در صفحه اول روزنامه وزین "وطن امروز" در روز یکشنبه 1394/06/22:

مراسم جشن روز ملی سینما پنج شنبه شب گذشته در کاخ موزه سعدآباد برگزار گردید. مهمان ویژه این مراسم مطابق هر سال وزیر فرهنگ و ارشاد بود. مطابق تمامی برنامه های فرهنگی، اجتماعی، ورزشی و حتی بهداشتی و در مانی این روزهای کشور، این برنامه هم با مسائل هسته ای و فتح الفتوحی به نام برجام شروع شد. البته از آن جا که نماز بی وضو اعتباری ندارد...

مراسم جشن روز ملی سینما پنج شنبه شب گذشته در کاخ موزه سعدآباد برگزار گردید. مهمان ویژه این مراسم مطابق هر سال وزیر فرهنگ و ارشاد بود. مطابق تمامی برنامه های فرهنگی، اجتماعی، ورزشی و حتی بهداشتی و در مانی این روزهای کشور، این برنامه هم با مسائل هسته ای و فتح الفتوحی به نام برجام شروع شد. البته از آن جا که نماز بی وضو اعتباری ندارد، تعریف از این دولت بدون تخریب آن دولت هم جایگاهی ندارد که البته به علت ازدیاد تذکار از آن صرف نظر می کنیم. حضور عوامل و متولیان بخش به اصطلاح فرهنگی فتنه و خوش و بش وزیر فرهنگ با آنان نیز از حاشیه های پر رنگ تر از متن این مراسم بود. اما نکته جالب در میان این همه حواشی گوشه ای از سخنان وزیر ارشاد است که بیش از من و شما بایستی نمایندگان مجلس را به تامل وادارد. جنتی که ظاهرا با دیدن چند عنصر فتنه گر، به در فتنه گری زده بود در حالی که گویی دیگر هیچ مانعی در سر راه خود نمی بیند، با اعتماد به نفسی مثال زدنی پیشاپیش اعطای سومین کارت زرد مجلس را به خود تبریک و تهنیت گفت! جنتی ابراز داشت: "شما اطلاع دارید که من تا به حال دو تا کارت زرد گرفتم و سومین کارت زرد هم در راه است. اینها هم فقط به خاطر فیلم "قصه ها" است. فیلم "قصه ها" را به علت اینکه خیلی روی آن جنجال شد خودم شخصا دیدم و متوجه شدم که هیچ مشکلی ندارد. وقتی هم مشکل ندارد اجازه اکران به آن داده شد و پای این تصمیم هم ایستاده ایم. توجهی نمی کنیم که کسی انتقاد کند و یا در مجلس باعت سوال و یا استیضاح می شود." پارلمان و یا مجلس نماد قانون گذاری و البته مردم سالاری است و آنگونه که رئیس جمهور در جلسات مختلف به کرات فرموده اند، حتی ایشان هم سوال و یا استیضاح را از حقوق مجلس می دانند. حال اینکه یک وزیر جایگاه نظارتی مجلس را زیر سوال برده و خط و نشان بکشد بیش از آنکه به حیایی گربه مربوط باشد به بی غیرتی اهالی دیزی مربوط است. نه آنکه جنتی یا طیب نیا و یا هرکس دیگری که در کابینه کارت زردی ها ادامه حیات دارند خیلی شجاعت دارند برای اصرار بر فلان عملکرد لکن عده ای هستند که اصرار دارند بر رو دادن به نحوی که سوال و کارت زرد به جای آنکه نهیبی باشد بر پیکره قانون گریزان، به فرصتی برای دید و بازدید در مجلس تبدیل شده است و دیگر کار به جایی رسیده است که خود وزیر دریافت کارت زردش را اعلام می کند و قه قه هم می خندد، حالا به ریش چه کسی؟ همه می دانند! همین آقای جنتی در تاریخ 17 دی 1392 یعنی کمتر از پنج ماه از شروع به کارش در مورد تساهل و تسامح وزیر در برابر توهین به مقدسات و از سوی دیگر ترویج اباهه گری با پرداختن به موضوعات محل اختلاف و غیرضروری کارت زرد گرفت. در جلسه دیگری در تاریخ 19 خرداد 1394 در رابطه با محدودیت مطبوعات در رسیدگی به پرونده کرسنت مجددا کارت زرد گرفت. این مسئله می توانست تا حدودی خیال وزیر را تلخ کند اما با خیمه شب بازی تعدادی از بهارستانی ها در رابطه با استیضاح وزیر آموزش و پرورش و ایضا کارت زرد سوم وزیر اقتصاد و مسائل مطروحه پس از آن، خیال وزیر به جای تلخ شدن، تخت تخت شد که دیگر از این کنده دودی بلند نمی شود و حنای استیضاح و سوال دیگر رنگی ندارد و این می شود که وزیر در جمعی نشسته و با خنده و تمسخر امیدوار به کسب افتخار دریافت سومین کارت زرد از مجلس است. آنچه مسلم است دور نیست آن روزی که داور این بازی از بازیکنان کارت زرد بگیرد!