آقای روحانی!!! و این هم عربستان...

آخرین مقاله من که در سایت وزین سمعک نیوز منتشر شد و به دلایلی که نمیدونم تو وطن امروز چاپ نشد!!!

"با کشورهای جنوب خلیج فارس همسایه و برادر هستیم و با عربستان هم "برادر" هستیم و قبله‌گاه مسلمانان درآن کشور است و ما رابطه بسیار نزدیک منطقه‌ای، فرهنگی و تاریخی داریم، صدها ایرانی در سال برای زیارت خانه خدا به آن کشور سفر می‌کنند و اتباع سعودی هم به ایران سفر می‌کنند. خوشحالم که اولین تفاهم‌نامه امنیتی بین ایران و عربستان سعودی از طرف ایران با امضای بنده بود. ان‌شاءالله در دولت آینده روابط بسیار خوب با همسایگان بویژه با عربستان خواهیم داشت."

آقای روحانی، جملات فوق قسمتی از نخستین کنفرانس خبری شما در کسوت رئیس جمهوری است. سخنانی که در 27 خرداد 1392 ایراد شد. سخنانی که آغازی بود بر روابط حسنه کشور ما با کشورهای منطقه، سخنانی که عزت را نه تنها به پاسپورت ایرانیان بازگرداند بلکه جان و ناموس ایرانیان را عزیز گرداند. در خاطر خود دارم که اگر زمانی در دولت قبل عربستان در برابر گفت و گوهای هسته ای موضع می گرفت، به واسطه روابط حسنه اخیرمان با عربستان حالا جلوی دیپلمات هایمان فرش قرمز پهن می کنند و قربانی می کنند. فرش قرمز رنگی از خون عزیزانمان در مسجدالحرام و قربانی برادرانمان در منا! اولین تفاهم نامه امنیتی ما و عربستان با امضای هرکه بود عجب امنیتی برای ما رقم زد! خدا به توافق هسته ای تان رحم کند. روابط بسیار خوب ما با عربستان در دولت جدید را هم دیدیم. دیدیم که جان کری پس از هر دور مذاکره دو برنامه ثابت دارد، یکی سفر به تل آویو و دیگری سفر به ریاض. دیدیم که بیشترین سنگ اندازی در روند پرونده هسته ای مان که حالا معلوم هم نیست چه بشود از طرف همین "برادران" بود. دیدیم که پس از توافق ژنو و دادن امتیازات نامتوازن در قبال دریافت 4.2 میلیارد دلار از پول های خودمان، همین عربستان با حمایت های آن مرد باهوش و مودب چه بلایی بر سر بازار نفت آورد و میلیاردها دلار زیان را به ما تحمیل کرد. دیدیم که چگونه در سایه تغافل بعضی ها با تروریست پروری، کشورهای دوست منطقه ای ما را دچار آشوب کردند تا در واقع دست ما را در معادلات منطقه ای کوتاه کنند. یادمان نرفته که امروز مردم سوریه، عراق و یمن قربانیان جلوگیری از نفوذ منطقه ای ایران هستند. راستی آقای روحانی، امروز به جز عمان-که آن هم نیم بند است- روی کدام کشور حاشیه خلیج فارس می توانید حساب کنید. فراموش نکردیم که در این دوره چه توهین هایی به ما کردند. دیدیم که در سایه این دوستی و برادری مورد نظرتان به قول صادق زیباکلام هیچ کشوری برای شما تره هم خورد نمی کند. در کدام دوره ای مجبور بودیم برای اخذ ویزا نه برای یک مثلا تروریست پناهنده، بلکه برای یک مقام سیاسی رسمی منت این و آن را بکشیم و پیش پای هر کس و ناکسی زانو بزنیم؟ راستی عزتمان چه شد؟ نظرتان چیست که در فرودگاه جده به دنبال عزتمان بگردیم؟ عزت، توان بازدارنده از جسارت است. در چه دوره ای به فرزندان این ملت تعرض شد که حالا در دوره شما و ذیل تفاهم نامه امنیتی تان... این همه عزت را کجای دلمان بگذاریم؟ آقای رئیس جمهور! تمام این ها به کنار. تشکر شما از دستگاه دیپلماسی در مراسم استقبال از شهدا را کجای دلمان بگذاریم؟ دستگاه دیپلماسی ما که تا قبل از سخنرانی آقا حتی یک ویزا را، آن هم برای یک وزیر و نه برای غضنفر نتوانسته بود بگیرد، چه تشکر کردنی دارد؟ وزیر خارجه ای که کار را به جایی رسانده که وزیر خارجه امارات برای ما زبان درازی کند، چه لیاقتی برای تشکر کردن دارد؟ کسی که دیپلماسی "واو به واو" را به دیپلماسی "همین الان یهویی" تقلیل داده است، چه ارزشی را برای ما به وجود خواهد آورد؟ راستی آقای روحانی! اگر آقا واکنش سخت و خشن را مطرح نمی کردند، شما امروز از چه چیزی استقبال می کردید؟ از دسته گل های به خاک افتاده منا، یا از دسته گل های به آب داده نیویورک...